κουνενός

ο

1. πήλινο αγγείο τών βοσκών

2. πήλινο αγγείο όπου έβαζαν κουκιά για μαγεία ή μαντεία

3. ειδική ζύμη από ρεβίθια για παρασκευή επτάζυμου άρτου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.].